Sagrada Familia Architectuur

Architecturale stijl & invloeden op Sagrada Familia

De Sagrada Família is een van de meest iconische en complexe architectonische werken ter wereld en vertegenwoordigt een fusie van gotische revival en Catalaans modernisme. De bouw begon in 1882 onder architect Francisco de Paula del Villar in een neogotische stijl, herkenbaar aan elementen als spitsbogen, geribde gewelven, en grote glas-in-loodramen, allemaal bedoeld om de geest te verheffen en de blik naar de hemel te richten - net als die in Notre-Dame de Paris of Burgos Cathedral.

Toen Gaudí het in 1883 overnam, behield hij enkele gotische fundamenten, maar herzag hij het bouwwerk drastisch door een Modernisme (Catalaanse Art Nouveau) lens. Dit was een regionale beweging die traditioneel vakmanschap combineerde met gedurfde experimenten. In de Sagrada Família komt dit tot uiting in de organische vormen, vloeiende lijnen en symbolische versieringen geïnspireerd door natuur, geometrie en christelijke mystiek. De kolommen in het middenschip vertakken zich bijvoorbeeld als bomen en ondersteunen het plafond in een ontwerp dat meer aanvoelt als een bladerdak van een bos dan als een traditioneel stenen gewelf.

Gaudí introduceerde ook hyperbolische paraboloïden, helicoïdale vormen, en bovenleidingbogen- allemaal wiskundige en natuurlijke vormen om een structuur te creëren die zowel structureel efficiënt als spiritueel expressief was. Dit contrasteert met de symmetrie en klassieke orde van renaissancekerken zoals de Sint-Pietersbasiliek. Gaudí introduceerde ook baanbrekende technische technieken om zijn visie te verwezenlijken. Hij maakte veel gebruik van bovenleidingbogen en omgekeerde kettingmodellen om dragende constructies te testen - methoden die later terugkwamen in het werk van architecten als Santiago Calatrava.

De gevels laten verschillende stijlen en theologische thema's zien. De Geboortefaçade, zwaar versierd en vrolijk, weerspiegelt gotische uitbundigheid met zijn verticaliteit en ingewikkelde beeldhouwwerken. De Passiefaçade, grimmig en hoekig, is opzettelijk modern en dramatisch, doet denken aan de kubistische abstractie en legt het lijden van Christus vast in steen.

Gaudí's innovatieve mix van historische stijlen met natuurlijke vormen en geavanceerde geometrie maakt de Sagrada Família uniek - niet zomaar een kerk, maar een live bewijs van de evolutie van heilige architectuur.

Bouwfasen

Stichting (1882)

De bouw van de Sagrada Família begon op 19 maart 1882 met architect Francisco de Paula del Villar. In 1883, toen hij ontslag nam, nam Gaudí het over als hoofdarchitect van de Sagrada Família.

Geschiedenis Sagrada Familia

Geboortegevel (1894-1930)

Gaudí wijdde zijn aandacht aan de Geboorte Gevel in deze periode en liet zijn kenmerkende Art Nouveau stijl zien door middel van ingewikkelde sculpturen en kerststallen.

Crypte en apsis (1915-1923)

De voltooiing van de crypte en de apsis, met innovatieve architectonische elementen en zuilen, vond plaats tussen 1915 en 1923.

Passie Gevels (1954-1976)

De restauratie begon in 1950, nadat 16 jaar lang fragmenten van het moedermodel bij elkaar waren geraapt. De bouw van de Passiefacade werd gekenmerkt door scherpe, hoekige beelden die de kruisiging van Christus uitbeelden. In de jaren zestig dienden verschillende koplopers, waaronder Le Corbusier en Alvar Aalto, een petitie in tegen deze interpretatie van Gaudi's oorspronkelijke ontwerp.

Middenbeuk (1986-heden)

De lopende werkzaamheden richten zich op het middenschip, dat wordt gekenmerkt door een fascinerend woud van zuilen en een majestueus interieur.

Glorie Gevel (werk in uitvoering)

De grootste en laatste gevel, de Glorie-gevel, wordt momenteel gebouwd, met geplande afbeeldingen van thema's die te maken hebben met de hemel en de hel. In 2005 werd de monumentale kathedraal uitgeroepen tot Unesco-Werelderfgoed.

Interieurdecoraties (lopend)

Er worden voortdurend verbeteringen en verfraaiingen aangebracht in het interieur om Sagrada Familia te verbeteren.

Wie heeft de Sagrada Familia ontworpen?

Hoewel Antoni Gaudi het genie is dat de Sagrada Familia heeft bedacht, is hij niet de enige die aan de basiliek heeft gewerkt. De bouw van de kathedraal begon in 1882. Toen Gaudi in 1926 overleed, was de kerk nog maar voor 25% voltooid. In de loop van 140 jaar bouw hebben negen architecten het project aangepakt.

Francisco de Paula del Villar

In 1872 werd Josep Maria Bocabella na een reis naar Italië geïnspireerd door de basiliek in Loreto. Hij nam de architect Francisco de Paula del Villar in de arm om een gotische kerk te ontwerpen. De bouw begon op 19 maart 1882 onder leiding van Villar, maar hij nam een jaar later, op 18 maart 1883, ontslag. Tegen die tijd was alleen de crypte van de apsis voltooid.

Antoni Gaudi

Gaudí nam het over als hoofdarchitect in 1883. Hij herontwierp en transformeerde het kerkplan op basis van zijn unieke stijl, die vaak wordt beschreven als organisch, origineel, bizar en zelfs grotesk. Hij combineerde gotische en kromlijnige Art Nouveau stijlen toen hij de kathedraal ontwierp. Tot zijn plotselinge overlijden in 1926 wijdde hij zijn leven aan het project.

Gaudi's Barcelona

Domènec Sugrañes i Gras

Na het overlijden van Gaudí nam zijn belangrijkste leerling, Domènec Sugrañes i Gras, de verantwoordelijkheid voor het project op zich en zette het werk ijverig voort totdat de Spaanse Burgeroorlog in 1936 de voortgang tot stilstand bracht. Sugrañes ontmoette Gaudi voor het eerst in 1905, tijdens zijn laatste jaar aan de architectuurschool, en de twee werkten samen aan verschillende projecten, waaronder het Bellesguard-huis, Casa Batlló en Casa Milà.

Francesc de Paula Quintana i Vidal

Na het einde van de Spaanse oorlog kreeg Francesc de Paula Quintana i Vidal, een medewerker van Gaudi aan de Sagrada Familia, de leiding over het project. Onder zijn leiding begon de bouw van de Passion gevel. Daarnaast speelde Quintana een centrale rol in de herstructurering van het Tempelbestuur van de Sagrada Familia. Zijn meest cruciale taak was echter de reconstructie van gipsmodellen voor de basiliek die tijdens de oorlog waren vernield.

Isidre Puig Boada

Isidre Puig Boada, geboren in 1890, ontmoette Gaudi voor het eerst in 1914 toen hij nog studeerde. In 1950 werd Boada benoemd tot directeur van deze constructie. Hij bleef in deze rol tot 1974. Zijn werken El temple de la Sagrada Família (1929), L'església de la Colònia Güell (1976) en Gaudí's gedachten (1981) geven ook een goed inzicht in Gaudí's politieke en sociale gedachten.

Lluís Bonet i Gari

Als student aan de architectuurschool van Barcelona zette hij samen met Isidre Puig i Boada en Francesc Quintana het werk aan Sagrada Familia voort, met name de Passiegevel. Van 1974 tot 1983 was hij projectdirecteur. In deze periode kwam hij terug op zijn architectonische wortels, diep beïnvloed door de stijl van Gaudí.

Francesc Cardoner

Francesc de Paula Cardoner i Blanch, afgestudeerd in 1965, werkte samen met Isidre Puig i Boada en Lluís Bonet i Garí in de ateliers van de Sagrada Familia Expiatorische Tempel. Tussen 1983 en 1985 nam hij de rol van directeur van het project op zich. Hij was ook de architect van het Gaudí Huis-Museum in Park Güell onder leiding van Josep Maria Garrut.

Jordi Bonet i Armengol

Jordi Bonet i Armengol, zoon van Lluís Bonet i Gari, was van 1987 tot 2012 bouwdirecteur en coördinator van de Sagrada Familia. In zijn tijd begon het werk aan de Sagrada gemechaniseerd te worden. Hij introduceerde het gebruik van computers en technologie in het ontwerp- en bouwproces.

Jordi Faulí i Oller

In 2012 nam Jordi Faulí i Oller het over als architect van het project en hij is de huidige Regisseur Architect van de Expiatorische Tempel van de Sagrada Familia. Hij sloot zich aan bij het architectenteam dat in 1990 aan de basiliek werkte toen Armengol er directeur was. Onder zijn leiding werden nieuwe technologieën zoals CAD, computersimulatie en 3D-beelden gebruikt om een virtueel plan van de tempel te maken, zodat het ontwerp dat Gaudí voor ogen had kon worden nagebootst. In oktober 2015 kondigde Oller aan dat 70% van de bouw van Sagrada Familia voltooid was.

Structuur van Sagrada Familia

De materialen die gebruikt zijn bij de bouw van Sagrada Familia zijn beton, steen, hout en glas.

De belangrijkste materialen die voor Sagrada Familia zijn gebruikt, zijn beton en staal.

Net als vele andere gotische kathedralen in Europa wordt de Sagrada Familia gekenmerkt door een relatief korte hoogte in vergelijking met de breedte en een ingewikkelde architectonische complexiteit.

Het ontwerp bevat dubbele zijbeuken, een kooromgang met zeven apsidale kapellen en talrijke torens. Rondom het gebouw zijn drie portalen, die zich elk onderscheiden door hun unieke structuur en versieringen. In tegenstelling tot veel Spaanse kathedralen heeft deze kerk een overdekte passage of kloostergang die door de narthex van elk van de drie portalen loopt.

Sagrada Familia ingangen

De buitenkant van Sagrada Familia

De torenspitsen

Het architectonische ontwerp van de basiliek bevat achttien torenspitsen, die symbolisch de Twaalf Apostelen, de Vier Evangelisten, de Maagd Maria en Jezus Christus in oplopende volgorde voorstellen. Vanaf 2010 zijn er acht torenspitsen gebouwd, waarvan er vier de Geboortegevel sieren en vier de Passiegevel.

De centrale torenspits gewijd aan Jezus Christus zal worden bekroond met een monumentaal kruis, terwijl de vier kleinere torens sculpturen zullen bevatten die de traditionele symbolen van de evangelisten uitbeelden - een stier (Sint Lucas), een gevleugelde man (Sint Mattheüs), een adelaar (Sint Johannes) en een leeuw (Sint Marcus). Na voltooiing zal de Sagrada Família het hoogste kerkgebouw ter wereld worden, een bewijs van het ontzagwekkende ontwerp en de symboliek.

De muren

Bij de bouw van de Sagrada Família dragen de buitenmuren als enige de verantwoordelijkheid voor het dragen van hun eigen gewicht, omdat het gewicht en de druk van de gewelven via interne kolommen worden overgedragen op de vloer.

Deze muren hebben veel openingen, zoals roosvensters, ogieven en grote ramen, die dienen om het totale gewicht van de muren aanzienlijk te verminderen.

Antoni Gaudí maakte veelvuldig gebruik van hyperboloïden, met als doel de meest effectieve technische en esthetische oplossingen te implementeren. Deze keuze stelde beeldhouwers in staat om ingewikkelde details te maken, waaronder afbeeldingen van musicerende engelen, zingende engelen en de uiteinden van de frontons op deze muren.

De daken

De verhoogde daken van het middenschip hebben een opeenvolging van onderling verbonden piramides, die met elkaar en met de grote ramen verbonden zijn door grote paraboloïden. Bovenop deze structuren staan lantaarnpalen met verwijzingen naar de Heilige Familie.

Het dak en het gewelf, die ongeveer 25 meter hoog zijn, zijn verdeeld in vier niveaus die elk verbonden zijn door kleine wenteltrappen. Ondertussen zijn de platte daken van de zijschepen ontworpen om plaats te bieden aan grotere ramen in de bovenste muren van het middenschip.

Deze architectonische configuratie biedt niet alleen structurele ondersteuning, maar versterkt ook de esthetische aantrekkingskracht van het daklandschap van de Sagrada Família.

Het interieur van Sagrada Familia

Net als de buitenkant van de Sagrada Familia, zijn de interieurs een showcase van Gaudi's gotische naturalistische bouwstijl.

De kolommen

In de Sagrada Familia zijn de binnenkolommen gemaakt van verschillende materialen, elk gekozen om de hardheid van verschillende soorten gesteente te symboliseren.

De hoogste en meest robuuste zuilen zijn gemaakt van een grof vulkanisch gesteente dat bekend staat als rode porfier. Deze specifieke zuilen bieden essentiële ondersteuning voor de centrale vijf torens van de Sagrada Familia.

Kleinere en donkerdere zuilen, gemaakt van basalt, vormen de buitenste rij zuilen die de basiliek ondersteunen.

De kleinste zuilen zijn gemaakt van graniet uit Montjuïc. De bewuste keuze van deze materialen dient niet alleen structurele doeleinden, maar draagt ook bij aan de esthetische en symbolische rijkdom van de binnenhuisarchitectuur.

Het altaar

Een apsis is een halfronde ruimte in een kerk, meestal achter het altaar. De Sagrada Familia crypte ligt in dit halve cirkelvormige gebied. Antoni Gaudí ligt onder andere begraven in de crypte, net als andere belangrijke figuren uit de geschiedenis van de architectuur. Trappen naar de bovenste verdiepingen bevinden zich aan weerszijden van de apsis. De binnenkant van de apsis bevat zeven kapellen, elk met een ander ontwerp en doel.

Aan de ene kant van de apsis staat een troon waarop Jezus Christus aan het kruis zit. Rondom het kruis zijn grote glas-in-loodramen te zien. Deze ramen vullen de binnen met licht en kleur die de hele dag door veranderen. Achter het altaar is nog een trap die leidt naar orgelpijpen die plechtige muziek produceren.

De Naves

Het interieur van Sagrada Familia heeft vijf beuken.

Het middenschip rijst hoger en verder op dan de andere, en sluit aan de ene kant aan op het transept en eindigt in het koor met kapellen aan de achterkant.

Het altaar staat voor een indrukwekkende set gebrandschilderde ramen

De kapellen

In het bovenste halfronde deel van de kerk omringen zeven kapellen een centrale kooromgang en altaarruimte. Gebrandschilderde ramen sieren de ruimte en kondigen de komst van de Messias aan, opgeroepen door zeven verschillende namen.

De initialen van elke naam vormen samen de Latijnse zin "Ero Cras," wat vertaald "Morgen zal ik aankomen" betekent.

De architectuur van het Unesco Werelderfgoed aan den lijve ondervinden

Als je voor de Sagrada Familia staat, zie je niet alleen architectuur. Je voelt het. Gaudí's visioen rijst op als een heilig bos dat in steen is uitgehouwen, waar elke zuil zich vertakt als een boom en gekleurd licht door de glas-in-loodramen stroomt als zonlicht door bladeren.

Binnen voelt de stilte eerbiedig, alsof je een kathedraal bent binnengestapt die niet alleen is ontworpen om indruk te maken, maar ook om de ziel te verheffen. Het hoge middenschip, badend in juweelachtig licht, doet bezoekers instinctief hun hoofd achterover leunen van ontzag. Sommigen zitten stil om alles in zich op te nemen, overweldigd door de geometrische harmonie.

Garandeer je toegang met versnelde toegangstickets

Het spel van vorm en functie evenaart dat van de Notre-Dame, maar met een surrealistische, droomachtige kwaliteit die uniek is voor Catalonië. Gaudí zei ooit: "Niets is kunst als het niet uit de natuur komt." Nergens is dat duidelijker dan hier. Dit architectonische wonder is een buitengewoon voorbeeld van de synthese tussen moderne en traditionele gotische stijlen.

Sagrada Familia werd in 2005 uitgeroepen tot Unesco-Werelderfgoed. Gaudí zag de kerk als een verenigend symbool dat alle religies samenbracht door het gebruik van moderne technische technologie en nieuwe materialen.

Bezoek Sagrada Familia

Veelgestelde vragen over de architectuur van Sagrada Familia

Waarom is de architectuur van Sagrada Familia beroemd?

De architectuur van de Sagrada Familia is beroemd vanwege de ongebruikelijke bouwstijl en moderne technische technologie.

Waar is Sagrada Familia door geïnspireerd?

Sagrada Familia is geïnspireerd op de Loreto Basiliek in Italië. De oprichter van de Spirituele Vereniging van toegewijden van Sint Jan, Josep Maria Bocabella bezocht Italië in 1872 en werd geïnspireerd om een soortgelijke kerk in Barcelona te bouwen.

Waar kan ik tickets kopen voor Sagrada Familia?

Je kunt Sagrada Familia tickets online kopen.

Hoe wordt de Sagrada Familia gefinancierd?

De bouw wordt gefinancierd door particuliere donaties, de verkoop van tickets en verschillende initiatieven om geld in te zamelen.

Wat is de betekenis van de Latijnse uitdrukking "Ero Cras" in verband met de kapellen?

"Ero Cras" betekent "Morgen kom ik" en wordt gevormd door het combineren van de initialen van namen in de glas-in-loodramen, wat de verwachting van de komst van de Messias symboliseert.

Hoeveel torenspitsen heeft de Sagrada Familia en wat stellen ze voor?

De Sagrada Familia heeft volgens de planning 18 torenspitsen. Ze symboliseren de Twaalf Apostelen, de Vier Evangelisten, de Maagd Maria en Jezus Christus.