Etapy budowy Park Güell
1854: Barcelona rozbiera swoje średniowieczne mury pod presją polityczną, robiąc w końcu pokoje dla ekspansji. Miasto zaczyna pełznąć w kierunku wzgórz.
Koniec XIX wieku: Kataloński przemysłowiec Eusebi Güell kupuje ziemię na obrzeżach miasta. Jego cel? Stwórz stylowe, pełne natury osiedle mieszkaniowe dla elity.
1900-1914: Güell zatrudnia swojego architekta, Antoniego Gaudiego, do zaprojektowania posiadłości. Zamiast gotowych domów, Gaudí wyobraża sobie kapryśne drogi, kręte wiadukty i kafelkowe stworzenia. To mniej przedmieście, bardziej bajkowe.
1914: Pomimo kreatywności, zbudowano tylko dwa domy. Dlaczego? Słaba sprzedaż i trudności gospodarcze. Wymarzona dzielnica nigdy się nie rozwija.
1922: Barcelona wkracza do akcji i ratuje sytuację. Teren staje się parkiem miejskim, przekształcając nieudany projekt mieszkaniowy Gaudiego w jedną z najbardziej urokliwych przestrzeni publicznych w mieście.
1984: Park Güell został uznany za Obiekt Światowego Dziedzictwa UNESCO - dowód na to, że czasami nieudane projekty stają się globalnymi skarbami.
Więcej o historii Park Güell w Barcelonie