Wat zit er in Casa Batllo | Kunst, architectuur, ontwerp

Voordat je het privéverblijf van de familie Batlló binnengaat, vind je op de begane grond een gemeenschappelijke entreehal. Nadat je de motieven van de zee en het zeeleven hebt bekeken, word je bij binnenkomst in de hal, de eerste hal van het huis, meegevoerd naar een onderwateromgeving. Hier vind je dakramen die op schildpadschelpen lijken, gewelfde muren met gebogen vormen en een houten trap. De gebeeldhouwde trapleuning is gemaakt van hardhout en ziet eruit als de ruggengraat van een dier.

Op de adellijke verdieping verbleef Josep Batllo tot aan zijn dood. Het is de hoofdverdieping van het gebouw met een oppervlakte van meer dan 700 vierkante meter. De adellijke verdieping heeft een eigen overloop, een eetzaal en een privéruimte voor stellen. Er is ook een studeerkamer, de eerste kamer op deze verdieping. Hier vind je een unieke paddenstoelvormige open haard. Vanaf hier word je naar de woonkamer van het huis geleid en via een groot raam kom je uit op de galerij aan de Paseo de Gracia. In 2002 werd dit deel van Casa Batllo geopend als museum voor het publiek.

Voor Gaudi was het mediterrane licht het perfecte licht. In het hele huis, van de nobele verdieping tot de zolder, valt natuurlijk licht proportioneel naar binnen. De dubbele patio's zijn hiervoor uiterst belangrijk. De muren van de patio's zijn bekleed met stukken keramiek en glas in verschillende tinten blauw, met de donkerste tint boven en de lichtste onder. Samen met de ramen van verschillende grootte zorgt dit ervoor dat het licht gelijkmatig binnenvalt. Als je op de bodem van de tuin staat, zie je een blauwe tint die je het gevoel geeft dat je onder water staat. In het midden van de lichtpatio vind je een houten lift auto die vandaag de dag nog steeds in gebruik is.

De privé-eetkamer van de familie Batlló ligt in het midden van de Nobele Verdieping en leidt naar een exclusieve binnenplaats aan de achterkant. Gaudi renoveerde de achtergevel met golvende balkons en ijzeren leuningen. Deze tuin, exclusief ontworpen voor de familie Batllo, was een plek om te ontspannen, vooral tijdens de middaguren. Ook hier vind je Gaudi's technieken van trencadis terug. Je ziet bloempotten en bloembedden bedekt met mozaïektegels. Je vindt ook een gebogen muur aan de achterkant met ingelegde vazen, die is ontworpen om eruit te zien als een hangende tuin.

Dit deel van het huis is gebouwd rond de Patio of Lights en werd ooit gebruikt door bedienden voor diensten zoals de was. Het kenmerkende aan de loft is de mediterrane invloed. Het gebruik van wit is vrij uniek in dit deel van het gebouw. Deze ruimte is een van de beste voorbeelden van hoe design en functionaliteit samenkomen. De loft bestaat ook uit een serie van 60 bogen die zo ten opzichte van elkaar zijn geplaatst dat het lijkt op de ribbenkast van een dier.

Casa Batllo staat bekend als karakteristiek en excentriek. Maar het dak is waar Gaudi het gebouw volledig uit het domein van de standaardarchitectuur haalt. Het drakenrugontwerp van het dak is iets moois. Deze structuur werkt samen met de ribbenkaststructuur van het hok om de complete skeletvorm van een dier te geven. Het uiterlijk van het dier is weergegeven door gekleurde keramische tegels als schubben te gebruiken. Het plan hier van Gaudi was behoorlijk gedetailleerd en hij gaf de tegels een glans zodat ze op die van een echt dier leken.

De buitengevel van het huis volgt hetzelfde principe van asymmetrie dat in het hele huis te zien is. De gevel werkt dus als een voorbode van wat je binnen in het huis kunt vinden. De benedenverdieping, de hoofdverdieping en de galerijen van de eerste verdieping, gemaakt van Montjuic zandsteen, hebben golvende lijnen. Op de begane grond, in de Noble Hall en op de eerste verdieping vind je slanke stenen zuilen die lijken op de vorm van botten. Het middendeel is veelkleurig en heeft hangende balkons. De balkonleuningen, gemaakt van gietijzer dat aan twee ankerpunten is bevestigd, zien eruit als maskers. Op de Nobele Verdieping zie je een enorme galerij die uitsteekt boven Paseo de Gracia en grote ovale ramen.

Trencadis is de naam van de techniek die Gaudi gebruikte om betegelde mozaïeken te maken, waarvan er ook voorbeelden te vinden zijn in Park Güell. De kleur van het mozaïek varieert, waarbij blauw en groen, geïnspireerd op de zee, de boventoon voeren. Tussen balkons en raamkozijnen vind je patronen die het beeld van een schuimende zee oproepen. Op het dak van het huis lijkt het mozaïek op visschubben, met roze en groenblauwe tinten. Aan de binnenkant van het dak vind je warmere tinten wit, geel, oranje en rood. De groene en blauwe dakpannen keren terug bij de afsluiting van het dak, dit keer met het beeld van de rug van een draak. Een kruis met vier armen die naar het noorden, zuiden, oosten en westen wijzen, rijst ook op uit de toren van het dak.

Het is logisch dat mensen in de loop der jaren hebben geprobeerd om de verschillende beelden die de gevelkenmerken betekenen te interpreteren. Men denkt dat het kruis het kruis voorstelt dat Sint Joris, de beschermheilige van Catalonië, gebruikte om een draak te doden en zo mensen te redden van het beest. De botvormige zuilen worden daarom verondersteld de slachtoffers te herdenken. Door deze interpretatie is Casa Batlló waarschijnlijk bekend komen te staan als het huis van de botten of het huis van de draak. Andere interpretaties zien de gevel als een waterlandschap dat Monets 'Waterlelies' symboliseert, als gevolg van de kleurrijke coating van keramisch glazuur en glasscherven.